دوره 2، شماره 20، بهمن 98، صفحات 77 - 95
نویسندگان : سارا حیدری و رضا غفاری نیا *

چکیده :
اولین رمز موفقیت در کار تدریس، علاقه‌مند کردن فراگیران به یادگیری است. تحقیقات پیاژه و شاگردان او تأثیر زیادی در برنامه‌های آموزشی مدارس و به‌ویژه درس ریاضی گذاشته است. در این پژوهش به شیوه‌ی نیمه آزمایشی به بررسی مقایسه‌ی تأثیر دو روش بازی و سنتی در یادگیری درس ریاضی دانش‌آموزان دختر پایه‌ی اول ابتدایی پرداخته‌شده. جامعه‌ی آماری 255 نفر دختر دانش‌آموز پایه اول در شهر ایوان بود و برای نمونه گیری از روش نموه گیری در دسترس استفاده شد بر این اساس یک کلاس 25 نفره به‌عنوان گروه گواه و یک کلاس 30 نفره به‌عنوان گروه آزمایش در نظر گرفته‌شده‌اند که طی چهار ماه متوالی تدریس‌ها در دو گروه اجرا شدند. به این صورت که در گروه آزمایشی از روش آموزش ریاضی با بازی و در گروه گواه از روش سنتی برای آموزش ریاضی استفاده شد و با استفاده از آزمون سنجش یادگیری محقق ساخته داده ها گردآوری شده و پس از ارزشیابی، داده‌ها را توسط نرم‌افزار spss تحلیل کرده بر این اساس نتایج این پژوهش نشان داد که بین روش‌های تدریس بازی و سنتی ریاضی بر یادگیری دانش‌آموزان ازنظر آماری تفاوت معنی‌داری وجود دارد. لذا با توجه به میانگین‌های داده‌شده در جدول و مقایسه آن‌ها با یکدیگر مشاهده گردید که میانگین نمره‌های روش تدریس بازی بیشتر از سنتی است بنابراین تدریس ریاضی به روش بازی نسبت به روش سنتی بر یادگیری دانش‌آموزان مؤثرتر است.

کلمات کلیدی :
آموزش، روش تدریس بازی، روش تدریس، یادگیری، ریاضی