دوره 2، شماره 12، خرداد 1398، صفحات 92 - 121
نویسندگان : نرگس سروستان *

چکیده :
امروزه شخصيت را شايد بتوان اساسي ترين موضوع علم روانشناسي دانست؛ زيرا محور اساسي بحث در زمينه هاي مانند يادگيري، انگيزه، ادراک، تفکر، عواطف و احساسات، هوش و مواردي از اين قبيل است. به عبارتي، موارد فوق الذکر تشکيل دهندۀ شخصيت به حساب مي آيند. بنابراين، حتي مطالعۀ بيماري هاي رواني و به خصوص بيماري هاي روان کنشي را که بنا به ديدگاه روانشناسان، شامل اکثر پسيکوزها مانند اسکيزوفرنيا، پسيکوزهاي عاطفي، تمام نوروزها و تمام اختلالات شخصيتي و منشي، رفتارهاي ضد اجتماعي، ضد اخلاقي، اعتيادها و انحراف ها مي شود را مي توان جز امراض شخصيت دانست. به عبارت ديگر، شخصيت همانند ظرفي است که تمام پديده ها و فرايندهاي روان شناختي در آن قرار دارد. به طور کلي، تمامي اين مطالب براي شناخت هر چه روشن تر شخصيت مورد بحث قرار مي گيرند. از اینرو در تحقیق حاضر، به لحاظ اهمیت مفاهیم شخصیت و رویکردهای نظری شخصیت مختلف مرتبط با آن، به اهمیت و جایگاه آنها پرداخته است. و در ادامه دیئگاه ها و رویکردهای مختلف را مورد بررسی قرار می دهد.

کلمات کلیدی :
شخصیت، روانشناسی، یادگیری، اختلالات