هدف از انجام پژوهش حاضر اثربخشی آموزش بخشودگی بر صمیمت زناشویی و مدل های ارتباطی زنان متأهل در معرض طلاق شهر رامسر بود. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از حیث گردآوری داده ها، نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون با گروه کنترل نابرابر خواهد بود. جامعه آماری پژوهش حاضر متشکل از تمامی کلیه زنان متقاضي طلاق مراجعه کننده به کلینیک و مرکز مشاوره «امید» شهر رامسردر سال 1403 بود. از بین جامعه ی آماری با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند 32 نفر انتخاب و سپس به صورت جایگزینی تصادفی و براساس معیارهای ورود در گروه آزمایشی (16 نفر آزمایش اول و 16 نفر گروه کنترل) گمارده شدند. گروه آزمایشی در جلسات درمانی شرکت کردند. در حالیکه گروه کنترل درمانی را دریافت نکرد و در لیست انتظار قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه مدل های ارتباطی (CPQ، 1984) و پرسشنامه صمیمت زناشویی باگازوری بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها در سطح توصیفی از میانگین و انحراف استاندارد و در سطح استنباطی از آزمون تحلیل کوواریانس و تحلیل واریانس چند متغیری استفاده شد. یافته ها نشان داد که هر مداخله بخشودگی باعث افزایش صمیمت زناشویی و بهبود مدل های ارتباطی آزمودنی ها شده است (05/0p<).

مداخله بخشودگی صمیمت زناشویی مدل های ارتباطی زنان متقاضی طلاق