هدف از پژوهش حاضر پیش بینی احساس تنهایی بر اساس مولفه های امید به زندگی و مقابله مذهبی در مادران دارای فرزند مبتلا به اوتیسم بوده است. روش پژوهش حاضر توصیفی - همبستگی می‌باشد، جامعه آماری این پژوهش را مادران فرزندان اوتیسم تشکیل داده اند که فرزندانشان در سال تحصیلی 1401-1402 در مدارس استثنایی شهر تهران مشغول به تحصیل بودند. با روش نمونه گیری در دسترس، 250 مادر انتخاب شدند. ابزار های پژوهش احساس تنهایی راسل( 1996 )، امید به زندگی اشنایدر (1991) و مقابله مذهبی پارگامنت (2000 ) بودند. از رگرسیون همزمان و گام به گام برای آزمایش فرضیه های پژوهش استفاده شد. تحلیل یافته های پژوهش نشان داد امید به زندگی و مقابله مذهبی مثبت می‌توانند به صورت معکوس احساس تنهایی را پیش بینی کنند. بنابراین با توجه به نتایج پژوهش، تقویت امید به زندگی و مقابله مذهبی مثبت می‌تواند نقش موثری در کاهش احساس تنهایی مادران دارای فرزند مبتلا به اوتیسم داشته باشد. این نتایج می‌تواند راهنمایی برای طراحی مداخلات روان‌شناختی و حمایتی در این گروه از مادران قرار بگیرد.

احساس تنهایی امید به زندگی مقابله مذهبی مادران دارای فرزند مبتلا به اوتیسم