دوره 5، شماره 56، بهمن 1401، صفحات 125 - 134
نویسندگان : احمد مرعی و مریم کوتی و مهدی سلمان پور کوتی و قاسم ساکی و شفیقه حویزایی و امیرحسین مهدی مقدم *

چکیده :
هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر طلاق والدین بر پرخاشگری کودکان است. این پژوهش به روش توصیفی- مروری نوشته شده است و برای جمع آوری آن به مقالات، اسناد و مکاتب معتبر در این زمینه مراجعه شده است. خانواده اولین هسته اجتماع و اساسی ترین بنیاد جامعه است که نقش مهمی در سلامت روانی کودکان برجای می‌گذارد. با این وجود خانواده‌ها در هر جامعه‌ای دچار آسیب‌‌های متعددی می‌شوند که یکی از آن‌ها طلاق است. طلاق یکی از مهم‌ترین عوامل آسیب روانی و اجتماعی کودکان می‌باشد. کودکان با طلاق والدین این احساس را دارند که امید و دنیایشان از هم پاشیده شده است زیرا خانه و خانواده تنها امید و پناهگاه آن‌ها است. ناامنی در تعاملات اجتماعی، مشکلات اقتصادی، مشکلات ساختاری خانواده، مشکلات تحولی و رشدی، نشانه‌های افسردگی، الگوهای ناکارآمد سازگاری و مشکلات تحصیلی به عنوان پیامد های طلاق والدین بر فرزندان شناسایی شد. طلاق والدین یکی از عمده‌ترین رویدادهایی است که باعث پرخاشگری رفتاری است که شخص به واسطه آن عملی را به قصر آسیب رساندن به خود یا دیگران انجام می‌دهد. نتایج بدست آمده از تحقیقات پیشین نشان می‌دهد که میزان پرخاشگری و عزت نفس کودکان طلاق تفاوت معناداری با کودکان عادی داشته است. یعنی میزان پرخاشگری کودکان طلاق بیشتر از میزان پرخاشگری کودکان عادی است.

کلمات کلیدی :
طلاق، والدین، پرخاشگری، کودکان


مشاهده مقاله
470
دانلود
0
تاریخ دریافت
۰۷ مهر ۱۴۰۱
تاریخ ریوایز
۰۷ آذر ۱۴۰۱
تاریخ پذیرش
۳۰ بهمن ۱۴۰۱