پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی برنامه های پرورشی بر خودتوانمندسازی دانش آموزان ابتدایی به انجام رسیده است. طرح پژوهش نیمه آزمایشی با استفاده از پیش آزمون - پس آزمون با گروه آزمایش وکنترل است. جامعه آماری تحقیق کلیه دانش آموزان ابتدایی شهر مبارکه اصفهان در سال تحصیلی 1401-1402 به تعداد۸۲۰ نفر می باشد حجم نمونه پژوهش برای تحقیقات نیمه آزمایشی با در نظر گرفتن مطالعات مشابه، 30 نفر تعیین شد. ابتدا از بین مدارس ابتدایی شهر مبارکه، یک مدرسه انتخاب و 30 نفر از دانش آموزان با در نظر گرفتن ملاک های ورود (رضایت آگاهانه، تحصیل در پایه های چهارم، پنجم و ششم، جنسیت پسر) و ملاک های خروج (مشکلات تحصیلی، اعتیاد والدین، فرزندان طلاق) با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. در این مطالعه قبل از شروع مداخله آموزشی (برنامه های پرورشی)، رضایت آگاهانه کتبی از والدین دانش آموزان اخذ شد. ابزار گردآوری تحقیق، پرسشنامه خودتوانمندسازی پرندین (۱۳۸۵)بوده است. شرکت کنندگان ابتدا در مرحله پیش آزمون، پرسشنامه های خود توانمندسازی تکمیل کرده و سپس آزمودنی های گروه آزمون، تحت جلسات برنامه های پرورشی که طی ۴ هفته برگزار گردید؛ قرارگرفتند.با پایان جلسات شرکت کنندگان مجددا پرسشنامه های نامبرده را تکمیل نمودند. روش تجزيه و تحليل داده‏های اماری به ۲ شکل توصیفی(جداول و نمودارهای توزیع فراوانی) و استنباطی(آزمون فرضیه های پژوهش و برآورد های آماری تحلیل واریانس چند متغیری MANOVA با استفاده از نرم افزار26 spss انجام شد. نتایج حاکی از آن بود که برنامه های پرورشی بر روی خودتوانمندسازی دانش اموزان ابتدایی تاثیر دارد.

برنامه های پرورشی خودتوانمندسازی دانش آموزان